Okinawa Kobudō (沖縄古武道) oznacza “stare sztuki wojenne Okinawy”. Tą nazwą, która przyjęła się w XX w., określa się podgrupę sztuk walki pochodzących z archipelagu Ryukyu i zajmujących się użyciem broni. Różne systemy Okinawa Kobudo mogą zawierać wiedzę na temat władania różną liczbą broni - od jednej do kilkunastu. Wśród najczęściej spotykanych broni znajdują się bō (długi kij), sai (trójząb), tonfa (tunkwa), kama (sierp) i nunchaku. Rzadziej spotykaną bronią jest np. eku (wiosło). Do najbardziej znanych systemów Okinawa Kobudo należą: Ryūkyū, Shōrin-ryū i Matayoshi.
Warto wiedzieć, że samym terminem Kobudō (古武道) określa się w Japonii “stare sztuki wojenne”, czyli systemy walki z bronią i bez broni, które powstały przed okresem Meiji, czyli przed rokiem 1868. Zamiennie używa się też nazwy ko-ryū (古流), czyli “stare szkoły”. Termin kobudō używany był w Japonii już w okresie Edo (1603-1868).
System Matayoshi Kobudo został stworzony przez Matayoshi Shinkō (又吉眞光, 1888–1947) i rozwinięty przez jego syna, Matayoshi Shinpo (又吉眞豊, 1921–1997) na początku XX w.
Matayoshi Shinkō pochodził z rodziny związanej ze sztukami walki od pokoleń. Urodził się w Naha-shi na Senburu. Władać bo, sai, eku i kama nauczył go mistrz Shokuho Agena. Później pod okiem mistrza Irei poznał tonfa i nunchaku. W latach 1911-1915 przebywał w Mandżurii, gdzie uczył się chińskich sztuk walki.
Matayoshi Shinpo od urodzenia przez ponad 20 lat uczył się sztuk walki pod okiem ojca. Były to zarówno Okinawa Karate jak i system walki z bronią. Później szkolił się też pod okiem Go Ken Ki (Wu Xian Gui), pochodzącego z Chin mistrza południowego kung fu. Wiele z rodzajów broni nauczanej w systemie Matayoshi Kobudo występuje również w chińskich sztukach walki, szczególnie w tradycji Hung Gar. Są to: bō, sai, tonfa, nunchaku, sansetsukon, suruchin, kuwa, tinbei i seiryuto. Z kolei bronie takie, jak eku, kama i nunti-bo mają swoje korzenie na Okinawie.
W systemie Matayoshi Kobudo nauczanych jest następujących 15 broni i kata z ich wykorzystaniem:
- Bō (roku-shaku bo, kij o długości 180 cm) - Shushi no kun, Choun no kun, Sakugawa no kun, Tsuken (Chikin) no kun, Shishi no kun,
- Sai (trójząb) - Matayoshi No Sai Dai Ichi (Nicho Sai), Matayoshi No Sai Dai Ni (Sancho Sai), Shinbaru no sai
- Tunkuwa (nazywana też Tonfa, pałka z rączką) - Matayoshi No Tunkuwa Dai Ichi, Matayoshi No Tunkuwa Dai Ni
- Nunchaku (pałki połączone linką) - Nunchaku No Kata
- Sansetsukon (trzyczęściowy kij) - Sansetsukun No Kata Ichi and Ni
- Eku (wiosło) - Chikin Akachu No Eku Di
- Nunti-Bo (włócznia) - NuntiBo No Kata
- Tinbei+Seiryuto (tarcza i krótki miecz) - Timbei No Kata
- Kama (sierp) - Kama Nu Ti
- Suruchin (łańcuch z obciążnikiem) - Suruchin No Kata
- Kuwa (kopaczka) - Kuwa Nu Ti
- Jo (kij długości 120cm) - Jojutsu no kata
- Tekko (kastet) - Tekko no kata
- Tecchyu (żelazny kolec) - Tecchyu no kata
- KurumanBo (asymetryczny, dwuczęściowy kij) - KurumanBo no kata
Plan Zajęć
Grafik ważny od 9 października 2024.
Sala na ul. Gnieźnieńskiej 2 w Poznaniu
Poniedziałek
815
Taiho-jutsu
Tai-jutsu
Wtorek
1815
Tai-jutsu
dzieci
(7-12 lat)
Czwartek
1700
Tai-jutsu
dzieci
(4-6 lat)
1815
Tai-jutsu
dzieci
(7-12 lat)
Piątek
815
Taiho-jutsu
Tai-jutsu
Pawilon ul. Newtona 14 Poznań (I piętro)
(tel. 501-069-013)
Poniedziałek
1700
Tai-jutsu
dzieci
(4-6 lat)
1800
Tai-jutsu
dzieci
(7-12 lat)
Środa
1700
Tai-jutsu
dzieci
(4-6 lat)
1800
Tai-jutsu
dzieci
(7-12 lat)